Vandaag bij de zelfscanner werd ik gecontroleerd. De steekproef was goed, maar toch moest alles opnieuw gescand. Wat bleek? Ik had een familiepak WC-papier (24 rollen voor weinig) per ongeluk twee keer gescand. “Hij pakte hem niet, dacht ik”, zei ik tegen de controleuse, “maar blijkbaar toch, dubbel. Wel opmerkelijk dat-ie dan denkt Hee, die […]
Stel, ik ben pas ontwaakt uit een coma van een jaar of tien en ik sla de krant op. Dan zou ik me al snel gaan afvragen waar toch al die vrouwen gebleven zijn. De schrijfster, directrice, rectrix of mentrix? Ze komen niet meer voor in Nederland. Ik lees schrijver Yvonne Kroonenburg schaduwt Alexander Pechtold
bij de dood van een taalreus Met het overlijden van Rudy Kousbroek is een Wandelend Woordenboek van ons heengegaan. In NRC vertelde de taalvorser Ewoud Sanders dat hij Kousbroeks essays altijd las met een notitieblok paraat, om de Moeilijke Woorden te noteren, ter latere opzoeking. Kousbroek vond het verwerpelijk om moeilijke woorden te vermijden; gij
Amsterdam, winter 2010. Ik loop met mijn vriendin over de besneeuwde straten, als een groep jochies van een jaar of 14 ons tegemoet komt. Naast ons opent een chauffeur van het Gemeentelijk Vervoer Bedrijf net de deuren van zijn bus. Een van de jochies (Marokkaantjes, 15 jaar geleden heetten ze nog naffers) smijt een sneeuwbal
Iedere goede schrijver weet dat goede schrijvers goede schrijvers lezen. Allerminst nieuw maar onverslijtbaar ontzagwekkend vind ik Willem Elsschot. Ik moet toegeven dat het overheidsgraffiti was, namelijk een citaat uit Kaas op de zijkant van een intercity, die me op het idee bracht hem weer eens te lezen. Maar na Kaas wilde ik meer Elsschot.
– Hierzo: “We moeten niet terugdeinzen om dit vuur van het onfatsoen, de schaamteloosheid, het opportunisme, de regelrechte haatdragendheid en de ongehoorde perfiditeit met vergelijkbaar vuur te beantwoorden.” Wie spreekt hier en waar gaat het over? – Mmm .. ’s zien. Een donderpreek. Savonarola? Bestond het woord opportunisme al, in de 15e eeuw? Denk ’t
Er is waarschijnlijk geen god. Durf zelf te denken. En geniet van dit leven! In Londen reden al enige tijd bussen rond met een dergelijke tekst en dit initiatief wordt nu overgenomen door drie humanistische organisaties in Nederland. Loket Diversen steunt dit initiatief. Daarom posten we dit bericht. Laten we dat vooral duidelijk stellen. Maar
Wie leest er nog Couperus? In ieder geval de luitjes van het Louis Couperus Genootschap. En ik dus, sinds ik voor de som van 15 euro zijn tien grootste werken aanschafte (paperback, in cassette). Ik moet zeggen: die Louis, die kon er wat van. In Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan… (1906) toont de
’t Is terugbliktijd. De overzichten vliegen om uw oren en Loket Diversen blijft natuurlijk niet achter. Een lijstje hedendaagse stopwoorden. Zeg maar. Past zeg maar overal tussen zeg maar, en wordt dus zeg maar ook overal zeg maar tussen gezet. Bijzonder gevaarlijk: lijders aan verbale incontinentie en mobiele bellers lokken er onvrijwillige euthanasie mee uit,
– Hoe moe’ me’n ’t noem’n? – Na, g’woon wat tis, denk? “Varkensspermabank” – Neeej! Bende noe illemoal hek ‘eward’n? ‘n Bord met “sperma” voor d’n deur, hier? Dan durf mien moer hier nooit meer koom’m..– Heh! Da zoe wol moi weez’n! Maar da wilde misschien nit? – En hil d’n kark die zal d’r
Enige tijd geleden berichtten we over de verruwing van Nederlanders en het Nederlands. Wij vroegen u naar uw beschavingsniveau en taalgebruik. Wat blijkt? Tweederde van de respondenten vindt zichzelf heel beschaafd, maar bezigt het woord “kut” dagelijks. Een opmerkelijk resultaat. Dit betekent bijvoorbeeld dat het k-woord ook in inburgeringscursussen behandeld dient te worden – wie
– Wat voor muziek wordt het, hoe plaatsen we dat, zeg maar? – nou uh.. niet ouder dan nineties hoor.. – Nee anders komen d’r maar bejaarden op af.– Ja psies! Ja en nineties is toch eigenlijk ook gewoon al súpervorige-eeuw gewoon?– Jawel, maar ’t moet er wel bij, want van de afgelopen 7 jaar
