Gisteren analyseerde Floris Dogterom hier de onmogelijk duale mening van Maarten ’t Hart over detentie als middel om te straffen. ’t Hart wil geen moordenaars over straat, maar vindt gevangenisstraf achterlijk, zo wreed. Maar Nederland kent nuances in de wijze van detineren die je elders niet vaak ziet. Een verslagje van jaren observatie. Het kwam […]
Net als Maurice de Hond werpt Maarten ‘t Hart zich op voor een zijns inziens onterecht veroordeelde gevangene, maar waar De Hond publiekelijk zijn mond niet meer mag opendoen over de klusjesman in de Deventer moordzaak (en zelfs wegens smaad veroordeeld is), mag ‘t Hart zijn volle gewicht in de strijd gooien in de zaak
Wereldpolitieagent USA heeft filialen geopend in Den Haag en Helmond, van waaruit haar agenten onze bestanden kunnen doorspitten op zoek naar belastend materiaal in de war on drugs. Dat veroorzaakt – terecht – hier en daar de nodige opwinding. Amerika is als sinds 1945 overal om ons heen, maar het politioneel kolonialisme was nog nooit
Iedereen weet inmiddels dat Deep Throat niet voor het eerst in het nieuws is, maar blijkbaar herinnert niemand zich meer dat de sleutelscene daaruit al in 1977 op de vaderlandse buis is geweest. Bij Koos Postema. Waar we ook al een tijdje niets meer van gehoord hadden voordat hij deze week een oeuvreprijs kreeg. Toeval?
Dit is een filmpje van een foto opportunity tijdens mijn vakantie. Je ziet in elk geval eersteklas dresseerwerk. De eigenaar (hij stond ernaast) is een klein, ietwat tanig heerschap met een vriendelijk gezicht en een kuif witgrijs haar. Hij moet een bewonderenswaardig geduld hebben, en ook groot begrip voor de dieren. Je zou kunnen denken
Een waterkoude wintermiddag. Aan de Mariaplaats in Utrecht is een oude kloostergang die een stadstuin omgeeft. Het zou er prettig toeven kunnen zijn, maar het stinkt er naar pis en bij mooi weer wordt het dikwijls bezet door agressieve hangjeugd en daklozen. Nu regent het. Een jong stel met een kinderwagen met een baby erin
Zolang de rechter nog geen uitspraak heeft gedaan, noemt de krant verdachte criminelen altijd met hun voornaam en alleen de eerste letter van hun achternaam. Zo is de traditie en deze handelwijze is wel zo kies. Mocht immers de verdachte onschuldig zijn – het belangrijkste uitgangspunt sinds de Romeinen – dan kan de verdachte na
