Een aanmerkelijk deel van het linksige volkje is scherpslijpend moraalridder. Hun wereldbeeld is meestal goed gefundeerd en te respecteren; dat is het probleem niet. Het probleem is dat ze geen tegenspraak of afwijking dulden. Wie niet volledig voor mij is, is tegen mij, denkt de linkse moraalridder.
Waarom is dat een probleem?
Omdat het eensgezindheid in de weg staat. Eendracht maakt macht, zo weten we allemaal. Maar eensgezindheid is onmogelijk met mensen die je de maat nemen omdat ze hun eigen morele kompas zuiverder vinden dan het jouwe. De linkse roerganger kan alleen samenwerken met afgietsels van zichzelf. Clubjes die worden gevormd vallen in stukken uiteen zodra er verschilletjes boven water komen. En dat gebeurt onvermijdelijk.
Links onderwerpt zichzelf aan verdeel-en-heers-tactiek. Het blijft verdeeld, zodat anderen blijven heersen. Dat is het grote probleem.
Nu zal dit probleem niet zijn opgelost du moment de linkse moraalridder leert water bij de wijn te doen. Links zal het nooit op alle punten onderling eens worden, en dat is maar goed ook, want er is al group think genoeg in de wereld en daar groeit vanzelf dictatuur op. Dat willen we niet.
Verschil mag er wezen en verschil moet er zijn. Laat dat duidelijk zijn.
Maar het zou wel schelen als men de verschillen in elkaars opvatting zou respecteren.
Het zou schelen als links zich niet uiteen liet spelen.
Het zou schelen als links solidair zou zijn met links.
De gemeenschappelijke vijand
Want er is een gemeenschappelijke vijand, genaamd Business as usual.
Wie een beetje oplet ziet het dagelijks gebeuren: elke voorgenomen verandering ten goede delft het onderspit tegen economisch belang. En dat is er altijd. Er is altijd wel iemand die voor zijn inkomen vreest als er iets dreigt te veranderen. En dan gaat het niet door.
“It is difficult to get a man to understand something, when his salary depends on his not understanding it.” — Upton Sinclair, 1935
De lijst is te eindeloos om op te sommen. Het gaat van de kankerkaart van Nederland met rode zones rond Tata Steel, tot het gif dat kersentelers mogen spuiten, voor het negende jaar op rij éénmalig, tot juridisch gechicaneer met stikstofrechten voor Schiphol, door nota bene de Minister voor Natuur en Stikstof. En dit zijn alleen nog maar recente voorbeelden in eigen land. De mondiale lijst, en het verleden, zijn niets beter. Een kleine opsomming:
Gebeurt al
- Mileurampen, overstromingen en droogte.
- Steeds obscenere sociale ongelijkheid.
- Liegende bedriegende regering en volksvertegenwoordigers.
- De dreiging van een extreem-rechts kabinet.
- De dreiging dat Trump wordt herkozen, doordat links niet gaat stemmen uit onvrede met Bidens steun aan Israël.
- Een bevolking die geleidelijk aan steeds meer langdurig zieken telt omdat COVID nog steeds vrij mag rondwaren.
Economisch Belang is business as usual en dat is groei, groei, groei. En dat kan het leven op deze aardkorst niet aan.
En zolang links elkaar onderling de maat blijft nemen, zolang links niet gaat stemmen omdat het regent of omdat “geen enkele partij voor mij opkomt”, zal alles bij het oude blijven.
Dat kunnen we ons niet veroorloven.
Vuile was
Voor wie mij nu verwijt dat ik scherpslijpende moraalridders de maat neem, dat is zo, maar ten dele. Ik respecteer hun opvattingen, maar ik verwijt ze het zaaien en uitventen van tweespalt.
Wat is de overeenkomst tussen Abba en Oasis, en wat is het verschil met de Golden Earring? Iedereen wist dat het niet boterde tussen de zangeressen van Abba. Iedereen wist dat de gebroeders Gallagher elkaar voortdurend in de haren vlogen. En Abba en Oasis bestaan niet meer. De Golden Earring is dat nooit overkomen. In al die jaren moet er ruzie geweest zijn, dat kan niet anders. Maar naar buiten toe sprak de Earring altijd met één mond. Ze zijn gestopt omdat één van hen ongeneeslijk ziek werd. Solidair.
Als BIJ1 dit begrepen had, dan had BIJ1 misschien wél kamerzetels verworven. Als het oude bestuur van de PvdD dit begrepen had, dan was de kamerfractie nu groter geweest.
Rare jongens, die mensen
Geen koe zo bont of er zit wel een vlekje aan. We zijn een diersoort die cognitieve dissonantie moeiteloos negeert.
We kunnen met onze kont op de A12 gaan zitten uit protest tegen fossiele subsidies en toch twee keer per jaar ergens heen vliegen om er even helemaal uit te zijn. We kunnen roepen dat de veestapel moet slinken en toch heerlijk genieten van een stukje vlees. We kunnen biologisch voedsel halen met de auto. Geen mens is van consequente levenswandel. Practice what you preach, dat lukt niemand.
En dat komt omdat we ter wereld komen in een systeem. Kapitalisme. We groeien op in dat systeem. We kunnen niet anders.
Dat systeem moet veranderen. Communisme is niet het antwoord.
Het antwoord is een systeem dat veel meer solidair is met al het leven op deze planeet. En dat systeem zal er nooit komen zolang wij niet solidair zijn ten opzichte van elkaar.
We hoeven elkaar heus niet kumbaya in de armen te vallen. Getverdemme bah nee.
Ga stemmen!
Ik herhaal: ga stemmen. Op een partij die je het dichtst bij je idealen brengt. Ook al is dat nog een eind ervandaan. Steun activisten die je sympathiek vindt.
En heb een beetje consideratie met elkaars geschiedenis, achtergrond en opvattingen.
Ben ik zelf een moraalridder als ik dat verkondig? Nou, dat mag je gerust vinden.